Cağın gerisinde bir mezuniyet töreniydi seni benden uğurlayışım..
Daha kokunu almadan
Gözlerinde tam olamadan
Ve saçını hiçbir zaman göremeden gideceksin beni sevebilme umudumdan..
Sahi sadece umuttu değil mi?
Eksik aksanları çoktu bu tatsız telaşın
Sana ait ve yapmak zorunda olduğum bu formaliteden fazlası vardı bünyesinde,
Yaşanmış günlerin azlığı
ve burukluğu yaşayamadığım bir ćok duygunun hiçliği gibi
boynumda günah kelepçesiyle göndermek zorundayım seni..
Üzgünüm sevdiğim
Bana ayrılan zamanın sonuna sen eklenmiyor
O kadar anıyı terzi gibi bir söküp bin dikerken
Bir seni daha almıyor dikişimin iğne uçları..
Ve kendi ellerimle diktiğim mezuniyet elbiseni giyiyorsun
Kalbimin fermanı da kurdele ile bağlandı senin için
Ve sevmeyişlerini göster bana
kalbimi atarmışcasına attığın kep ile..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder