Ben Zaten Batıyordum

Ben zaten batıyordum Timsahın daha derine batmak için yuttuğu taş gibi Seni yuttum sevdiğim.. Özür dilerim.. Daha derinlerde kayboldum Kendi başıma ne ederim bilmiyorum Zaten şikayetim yok Çoçukluğumun kaybını yaşarım Yine kaybederim en fazla Tek acım var işte Seni kaybetmek! Ve bu acının bir gebesi Seni bulamayacak olmak.. Hep sonradan gelir aklım başıma Şimdileri anlatmak yaşayamadığımdan zor. Ya geride kalan birşeyleri hesaplıyor Yada ònüme gelmeyecek olan hayallere harcıyorum nefesimi Her gün ölüyorum kadın senden uzak Sana attığım her adım başı bir tuzak Sana ulaşmayan yol yapmışlar Beni de o yolun müdavini Düzenbazın taksisinde yol uzamıyor Yol kayboluyor en ağır bedeli ödetmek için Olaylar cereyan ediyor birtakım Kolaylıyorum biraz geçecek gibi Bakabiliyorum sadece Olmayacağına, Kalaylıyorum bende zira en beterinde geceyi..