Hayat Elif'le Başlar

Aşkın vav halini yaşadım Dimdik duran Elif'te, Şimdi acının en lav halinde kıvranıyorum.. Yaşlar dökülüyor gül yüzünden İçimin mim'lenmiş yerlerini indiriyorum yeryüzüne Yüzlerce renge sığdıramıyorum adını Tadı kaçmış mevsimin, Gördün mü kadın.. Dört elif miktarı uzayacak mealim yüreğinde Şeddesi sen olan dilimin ilmi eksik kalacak Harekelerim hareketsiz akacak içimden Üstünü örtecek esreler Sererler olmadı üstümüze kara toprağı Suskunluğumuzu bir gassala emanet edip Yerin altına gireriz en derin çığlıklar için Ardından dökülen gözyaşları olur Yattığımız yeri temizlesin diye Belki amel defterin kapanmaz dünyadan Sevdiğinin bir kaç duasıyla Hayat hep Elifle başlar Belki lam bir nefes olur kaderin soluğuna Soluduğun ilk şeyde lam elif olur Başlangıcında sonsuzluğun.. Tadı kaçmış hayatın Öldür beni kadın..