Yıkılan binaların altında kalmış hayaller,
Ezilen hayaller ve yaşatması gereken hayatlar,
Bilmeyenin keyf-i âla tenhada rahatlar..
Yirmi üç ekim iki bin küsür
Kaldın çaresiz ve korumasız,
Yıkılan duvarlarla çöktü karanlık korkun arsız..
Titredi içim,
Geçti yirmi beş saniye,
Ve sallanmanın etkisi..
Enkazı kalkmayan korkumun
Yaşamıma tepkisi..
Unutmamak ve unutulmamaktı
Kalpten firar eden dilekler,
Dilenenler duygular gibi içtenler..
Unutuldu,
Hesaba katılmadı ihmaller,
Unutuldu unutmak isteyenlerin,
Unutmak istedikleri,
Unutuldu korkular...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder