Yamalı Çocukluk

Ben okula gitmeye başladığımda küçüktüm Tam hatırlayamam Zaten ana sınıfından başlamıştım Babamın verdiği haberle.. Ani olmuştu Olmayanların yokluğunu ilk kez hissetmiştim.. Ankara soyadı yine yük olmuştu omuzlarıma, Elimden tutan da yoktu. Kapı komşunun oğluyla gidip Hiçliğin ortasına bırakılmıştım.. Orası evimden hep kaçıştı Zoraki sevmelerle alıştım bitmeyecek gibi görünen bu hikayeye, Neyse işte Koca bir boşluk var benim hikayemde Hangi yüklem anlam katabilir ki? Hangi sıfat,taşır bu yüzsüzllüğü Hangi zarfa sığar bu anlamsız mektuplar Hangi zıt anlamlı kelimeler karşı koyar İçimdeki eş sessiz acıya Yaşamamış cümlelerimi,istila eder mi noktalar? Aşınmış çoçukluğuma aç bir parantez Hadi uzat bana elini Ve kapat yamalı çocukluğumun kelini..